Beschrijving
Een ‘stills-dicht’ is een gedicht dat bestaat uit een groep foto’s die samen een verhaal vertellen.
Veelal zijn het gekozen momenten uit een doorgaande handeling.
Vrijwel nooit kan ik verstaan wat er wordt gesproken, als er al wordt gesproken.
Ik moet het dus hebben van houdingen, gebaren, wendingen van een hoofd, of van een gezichtsuitdrukking als ik daarop inzoom.
De taal die ik door mijn zoeker zie, is lichaamstaal.
Zonder het registreren van de gesproken taal, weet ik dus nooit of ik, wat ik zie, juist interpreteer.
(Met taal is dat trouwens ook vaak niet ondubbelzinnig duidelijk.)
Dat maakt mijn foto’s onzeker van inhoud, maar liever noem ik dat spannend.
Ik weet dus nooit of wat ik denk te zien, werkelijk in de buurt komt van wat er voor mijn ogen gebeurde.
Ik leg het wel vast in een reeks beelden, maar ik pin niemand vast op een interpretatie.
Ik vul wel in en verzin soms verhalen, maar ik weet dat wat ik invul literatuur is, geen waarheid.
De losse foto’s die ik neem, zijn vergelijkbaar met stills uit een film, maar ik kies ze terwijl de actie loopt, en de uitkomst nog helemaal niet vaststaat. Dat houdt voor mij de spanning erin, en het houdt mijn ogen wakker.
Joost Hesseling
