Beschrijving
Vanuit een idyllische plek in de Provence, waar hij als het ware buiten de tijd treedt, schrijft Bruno-Paul De Roeck over de begrafenis van zijn moeder, die geen ideale moeder was. ‘Omdat mensen de merkwaardige gedachte koesteren dat moeders ideale moeders moeten zijn, zitten ze met het probleem dat hun moeders geen ideale moeders zijn’, schrijft hij.
De hommage die hij haar brengt, bestaat eruit dat hij ‘niets met de mantel der liefde bedekt’, omdat zij mag zijn wie zij was.
Omdat hij naar die moeder kijkt met de ogen van het kind, de puber, de volwassene en nu van de ouder wordende man, gaat het boek natuurlijk ook over hemzelf.
Door het boek heen staat hij nu en dan stil ter bezinning: over doodgaan en gaan leven, over het tijdje en de Tijd, over kunst en beschouwing, over geloof, idealen, geuren en stilte.
Het boek eindigt met een apocalyptisch visioen van de ‘Dochter van Mensen’.
Bruno-Paul De Roeck is overleden op 05-01-2012.